Het GUM is dicht op woensdagen, de Plantentuin is wel open.
Vorige pagina

Amputatieprothese been

In de 16de eeuw maakten handvuurwapens opgang op het slagveld, en daarmee ook kogelwonden. Die raakten vaak ontstoken, wat dokters toeschreven aan het volgens hen giftige buskruitpoeder. Hun oplossing: de wonden sluiten met brandijzers en overgieten met kokende olie. Maar die pijnlijke ingrepen verergerden de weefselbeschadiging en deden het risico op infecties zelfs nog toenemen. Ambroise Paré (1510–1590) zag als eerste in dat de behandeling niet werkte en ging over tot vroegtijdige amputatie. Meteen daalde het aantal sterfgevallen sterk.
  • Datering: 1935-1950
  • Collectie: Geschiedenis van de Geneeskunde
Ontdek dit object in detail
Wetenschap maakt in tijden van oorlog en conflict vaak grote sprongen voorwaarts.

Wie heeft de eerste prothesen gemaakt?

In de Oudheid en doorheen de Middeleeuwen behielpen geamputeerden zich met houten steltbenen en krukken. De Franse chirurg Ambroise Paré (1510 - 1590) ontwikkelde de eerste echte beenprothese. De prothese bestond uit een lederen koker waar het dijbeen in kon, met daaromheen een ijzeren koker, een kniegewricht, een namaakonderbeen bekleed met ijzer en een ijzeren voet met scharnier en veer. Paré ontwierp ook een handprothese met bewegende pols en vingers.

Wat is er speciaal aan deze prothese?

Deze prothese voor een onderbeenamputatie bestaat uit een bovenstuk voor het dijbeen, een onderstuk en voet die het ontbrekende deel vervangen. De prothese is voorzien van een metalen kniescharnier, een enkelgewricht en een voorvoetscharnier, dat is verwerkt in de voet.


Hoe zullen de prothesen er in de toekomst uitzien?

De passieve prothesen van vroeger worden slim. De bionische lidmaatprothesen die vandaag ontwikkeld worden zijn computergestuurde en zelfs hersengestuurde technologische hoogstandjes.

Gerelateerde objecten

Met steun van

Vlaanderen Verbeelding Werkt Logo De Nationale Loterij Logo De Standaard Logo